Nitchka Wefers Bettink – Nationale Opera & Ballet

Nationale Opera & Ballet is een van de grootste cultuurinstellingen in Nederland en produceert sinds 1965 opera- en balletvoorstellingen. Wie opera en ballet toegankelijk wil maken voor een nieuw publiek, heeft het internet nodig. Maar kunst en online platforms… dat schuurt soms. Nitchka Wefers Bettink, content marketeer bij Nationale Opera & Ballet, weet er alles van.

Hoe belangrijk is sociale media voor jullie?

We hebben op dit moment geen meerderheid van onze bezoekers te danken aan sociale media, maar het is wel de manier waarop we nieuwe bezoekers bereiken.

Hoezo hebben jullie zoveel last van censuur?

Opera gaat natuurlijk voor zo’n 99% over moord, seks en verraad. En bij ballet zijn vaak delen van de dansers’ lichamen ontbloot.

Waar krijgen jullie dan zoal mee te maken?

We krijgen het meest mee te maken met beperkingen rondom naaktheid. De algoritmes van partijen als Google en Facebook zien wat dit betreft weinig nuance. Voor de balletvoorstelling New Classics hebben we in samenwerking met de Hermitage een video gemaakt waarin je eerst marmeren beelden ziet, en daarna dansers, bedekt in wit pleisterwerk, die als het ware losbreken uit het marmer en beginnen te dansen. Daar zat een shot tussen van een tepel van één van de beelden. Dat mocht niet.

Een shot van een marmeren tepel mocht niet van Facebook…

Een marmeren tepel?

Ja. Het algoritme herkende een tepel van een marmeren Venus als ‘nudity’.

Wat zegt Facebook als jullie hier naar vragen?

Facebook blinkt uit in onbereikbaarheid. Dat shot van de tepel hebben we er uiteindelijk uit moeten halen. Een ander voorbeeld: de campagne voor de opera Juditha Triumphans. In dat filmpje zie je dat er een zwaard in de lucht wordt gegooid en een vrouw die een bebloede zak vasthoudt dat een hoofd moet voorstellen. In eerste instantie kon ik me inleven in dat die bebloede zak te heftig zou zijn. Het rare was, daar bleek het uiteindelijk helemaal niet om te gaan. In plaats daarvan lag het probleem bij het “herkenbare zwaard”. En dat terwijl een trailer van Deadpool, waar ongekend veel zwaarden en geweld in zit, wel op Facebook te vinden is. Je bent dus de hele tijd op zoek naar de logica van het algoritme en dan nog vind je ‘m niet altijd. Wij ontwijken nu dit soort dingen volledig omdat het teveel tijd kost.

Is het alleen het platform zelf dat jullie modereert, of worden jullie ook geflagged door andere gebruikers?

Geflagged niet. Maar waar we ook veel mee te maken hebben, zijn al dan niet geautomatiseerde auteursrechtclaims op delen van onze content op YouTube. Als zo’n claim wordt gedaan, dempt YouTube het betreffende deel van je video tot er een uitspraak ligt. Je moet er als uploader dus meteen wat mee.

Je bent in zekere zin dus ‘guilty until proven innocent’.

Dat gaat bij YouTube in verschillende rondes, als het ware. Als je als uploader zegt dat jouw gebruik van de content legaal is, gaat de claim weer terug naar de claimende partij en zo pingpong je heen en weer tot YouTube gaat uitzoeken hoe het zit en uitspraak doet. Als YouTube in jouw nadeel oordeelt, kun jij een fikse sanctie opgelegd krijgen. De claimer loopt voor zover ik weet geen risico.

Hoe vaak hebben jullie hiermee te maken?

Op YouTube krijgen we soms drie keer per dag een claim binnen. Die zijn nog nooit gerechtvaardigd. Maar zodra zo’n claim er ligt, wordt je video aangevinkt als niet advertentievriendelijk en kun je er geen inkomsten meer mee genereren. Dat is voor ons niet relevant, maar voor sommige makers kan ik me indenken dat dat funest is. Dat we, zoals bij Juditha, echt iets moesten aanpassen aan onze content is de afgelopen twee jaar drie keer voorgekomen.

Als iemand een claim maakt over onze video’s, kunnen wij geen inkomsten meer genereren.

Zouden jullie een ander platform kunnen opzoeken?

Niet echt. Facebook is de plek om onze doelgroep te bereiken. Maar het is zo’n monopolie. Ze kunnen doen wat ze willen en wij moeten ons aanpassen. Zo’n monopoliepositie en dan zo onbereikbaar zijn, dat is toch bizar? Facebook wil wel heel aanwezig zijn in onze levens, maar mocht jij iets van hen willen, dan wordt er een muur opgetrokken. Zelfs voor een organisatie als de onze, die Facebook betaalt om voor ons te adverteren. Wij zijn in principe gewoon klant.

Facebook is zo’n monopolie. Ze kunnen doen wat ze willen, zijn onbereikbaar en wij moeten ons aanpassen. Dat is toch bizar?

Wat is de impact van dit soort moderatie?

Van dag tot dag is de impact dat het ongelofelijk veel tijd kost en dat je je die niet altijd kunt veroorloven. Maar de impact is groter dan dat. Juditha Triumphans, bijvoorbeeld, gaat over een vrouw die zich vrijvecht van haar verkrachter. Wij wilden in dat filmpje met die bebloede zak en het zwaard haar kracht laten zien en het geweld waar zij toe gedwongen werd. Die nuance zullen de algoritmes van Facebook nooit oppikken. Deze opera is eeuwen geleden geschreven, en nu bepaalt Facebook dat die verhalen er niet meer in deze vorm mogen zijn. Het is bijna alsof bepaalde verhalen an sich ontkend worden.

Nuances zullen de algoritmes van Facebook nooit oppikken.